سلامی دوباره

پسرکم سلام .

اول از همه منو ببخش که چند ماهی میشه نتونستم به وبلاگت سر بزنم. امیدوارم بتونم جبران کنم و حتماً تعدادی از عکسهای این مدت که نشون دهنده رشد و بزرگ شدنت هست رو میزارم . اصلاً نگران نباش.

پسرم , میتونم بگم که دیگه خیلی عالی صحبت می کنی و جمله های قشنگ میسازی.

عاشق نقاشی اون هم فقط " گل خوشگل " هستی.

تمام شارژ موبایل من هم خودت تمام می کنی . چون دیگه یاد گرفتی و به هرکی که دوست داری زنگ می زنی . به بابا , مامان جون , عمه جون و ... و میگی دوجا ( کجا ) رفتی ؟

از کلمه خودم و خودت هم خیلی استفاده می کنی .

یه مدتی هم که دایی امین اومده بود , می گفتی : این چی بود ؟ مثلاً اگه پشه رد میشد می گفتی این چی بود و دایی امین کلی می خندید .

دیروز با آروین رفته بودیم ممکو که خونه جدید اونا رو ببینیم و تو و آروین حسابی خودتونو توی خاک و خل اونجا غلت دادین که نگو . که وقتی اومدیم که حال و نا نداشتی و توی ماشین خوابت برد .

این هم چند تا از فضولیات بود که گفتم .

حالا منو بخشیدی ؟ دیگه زود زود اینجا بهت سر می زنم .